zondag 18 augustus 2013

Route de Haute Minervois


Geen Provençaalse toestanden dit jaar. We zaten dit jaar in de Languedoc. Dat had deels te maken met het feit dat onze zoektocht naar een geschikt vakantiehuis ons naar de site van Moerland gelokt had, en dat deze firma uitsluitend huizen in de Languedoc verhuurt. Je raadt het goed: het zijn Nederlanders. Tip: het is een aanrader.



In elk geval waren er dit jaar geen Mont Ventoux en consoorten in de omgeving. En als ze er al zouden zijn, dan staan ze dit jaar toch niet op mijn verlanglijstje: ik ben dit jaar namelijk al op fietsvakantie geweest, en tijdens die twee weken heb ik mij zodanig kunnen laten gaan, dat ik nu niet echt behoefte heb aan een concreet doel. Fietsen in een andere omgeving is sowieso al meer inspirerend dan snelheid maken langs één of ander saai Vlaams kanaal of op de woon-werkroute, waar ik elke steen weet liggen (en dat zijn er nogal wat!). In de directe omgeving van ons vakantiehuis glooit het, en dat is aangenaam. Daar heb ik dan ook al de nodige verkenningen gedaan. 
Maar ik had ook één route uitgestippeld in de zogenaamde Haute Minervois. De naam zegt het al: er liggen daar wat meer heuvels. 50kms zijn voldoende, want met de tropische temperaturen (al meer dan 30 graden om 11u30, het moment dat ik startte) die hier heersen kan mijn noorderlijke lijf geen langere afstanden aan.



Wagengewijs verplaats ik mij een dertigtal kilometers, om meteen aan het mooiere werk te kunnen beginnen. Ik moet toegeven dat de Languedoc toch niet zo mooi is als de Provence. Hier liggen kilometerslange rechte banen die af en toe door lelijke nieuwbouwverkavelingen lopen. De oude dorpjes zijn gelukkig wel nog mooi, als je wat selectief kijkt. Een beetje zoals in Vlaanderen, maar dan met de verwarming helemaal opengedraaid.

Onder een loodzware zon de 'top' bereikt, maar het ging niet van een leien dakje...

Op de vertrekplaats vliegt de fiets uit de auto, en ik in het zadel. Na een kilometer dacht ik dat ik best de GPS al opstart, voor het geval ik een afslag zou missen. Ik zat maar amper over mijn stuur gebogen, of er kwam een lange, zongebruinde man de straat overgestoken in mijn richting. Het gesprek ging in het frans (natuurlijk), maar voor het gemak van de respectabele lezer zal ik het vrij en vrijblijvend naar het Nederlands vertalen.

Hij begon "Goede middag, mijnheer. Zoekt u iets"?
"Neen dank u", hakkelde ik terug. "Ik start net mijn GPS op".
"Mooie fiets hebt u daar". 
"Bedankt. Het is een franse fiets. Het merk is Manufacture Nord et Loire".
De man verbaasde zich. "Aan de bevestiging van de achterdriehoek aan de zadelbuis te zien, lijkt het mij eerder een Manufrance te zijn". Omdat ik vreesde dat ik het toch niet helemaal kon uitleggen, gaf ik makkelijkshalve toe dat dat ook mogelijk zou zijn.
"Mooi materiaal heb je erop staan: Brooks zadel, TA cranks, Grand Bois banden... ".
Mijn mond viel open! "Ken jij dat dan? Grand Bois is nergens bekend". 
"Natuurlijk. Ik ben zelf een fietsenmaker". Nu je het zegt: hij had inderdaad een steeksleutel in zijn handen. Ik keek even achter hem door, maar ik zag alleen maar een oude schuur. Misschien was het een hobbyist dan.
"Het is inderdaad een fijne fiets", vulde ik nog aan, "de onderdelen komen voor een groot deel ook uit Frankrijk.
"Van waar komt u dan?", vroeg hij. Dat antwoord is natuurlijk bekend.
"Waar gaat de reis naartoe?", was de logische volgende vraag. "Ik doe een toer in de bergen, een 40-tal kilometers".
"Ah", sprong hij op, "ga je toevallig langs Laprade? Daar ligt een groot meer waar je heel goed kan zwemmen. Het is een echte aanrader".
Ik zei naar waarheid dat ik het niet wist, maar dat ik niet gekleed was om te gaan zwemmen.
"Nu, veel succes en plezier met je rit in elk geval", sloot hij af. 

Ik bedankte hem, en stapte opnieuw op de pedalen. Hij zag gelukkig niet de glimlach van oor tot oor die zich op mijn gezicht vastzette toen ik wegreed. Ongelooflijk tof, iemand die oog voor de wat specialere fiets heeft, en dat ook laat weten. Nog toffer dat het mijn fiets is, en dat ik die zelf gebouwd heb!

De rit is dus al goed van start gegaan, en voltrok zich zoals elke fietsrit die gewoon goed gaat. Vandaar geen verdere verslaggeving, maar ik laat de foto 's voor zich spreken. Het was een geslaagde rit in een prachtige omgeving!!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten