donderdag 7 februari 2013

Wat tijdens de lange winteravonden?

In de winter duren de donkere avonden lang. Zeker langer dan in de zomer. Een rondje gaan fietsen is er dus niet bij. Maar het is wel de periode waarin je al plannen kan smeden voor de zomer. En een periode waarin je de hele verzameling fietsen al in orde kan zetten voor het moment dat de zon doorbreekt. Want dan wil je weg natuurlijk, en niet in een vochtige kelder of garage de handen vuil maken.

Eén van de fietsen waarmee ik voor 2013 grote plannen heb, is mijn ruige randonneur, waarmee ik verleden jaar al de puist van de Provence besteeg. Hij voldeed al voor een groot deel aan mijn verwachtingen, maar de ambitie is dat het altijd beter kan.


Zo kwam er een 'vintage' (argh, ik haat dat woord, maar tegelijk geeft het wel best aan dat een bepaald stuk echt uit de oude doos komt) stuurtas van TA Spécialités op, vastgehouden door een décaleur van Vélo Orange. Ik moest wel een beetje improviseren om hem te bevestigen, maar dat maakt het soms plezant.


Toen ik in 2012 de Ventoux naar beneden suisde, voelde ik bijna paniek, omdat die dunne remmen die er origineel op stonden mij niet helemaal tot stilstand konden brengen. Die wou ik dus zeker vervangen door iets forsere exemplaren. Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan, want de 'reach' van de remmen, de afstand tussen het bevestigingspunt op het kader en het remblokje is ongeveer 100 mm, en dat is dus echt laaaang. Het hele internet afgeschuimd, maar zo lange remmen waren schijnbaar niet in omloop.

Gelukkig worden er wel eens oldtimerbeurzen gehouden, en staan daar exposanten die wel eens speciale onderdelen meenemen. Bij het tweede kraampje was het al bingo! Van een vriendelijke Nederlander kon ik daar een setje Altenburger remmen op de kop tikken. Nog nooit van gehoord, maar ze hadden wel de juiste lengte. Het monteren ervan zorgde weer voor een hele verbouwing, want de voordrager moest op een andere manier worden bevestigd, weer een extra gat in het spatbord, nieuwe remkabels en gaines,.... en vooral vele uren prullen, en soms wel eens vloeken. Uiteindelijk kreeg ik ze toch gemonteerd, en ze remmen stukken beter! Oef.
 

 
 
Ook de aandrijving kreeg de nodige upgrades. Ik kocht via Ebay een crankstel van TA Spécialités van een vriendelijke Fransman. Dit crankstel vind je terug op de echte franse topfietsen zoals Alex Singer, Routens, enz. Ik vond het al jarenlang prachtig, en waarom zou ik mij dan moeten laten tegenhouden? Een beetje kuisen, en dit is het resultaat:
 
 

 
En de tandjes zijn geschikt voor alle terrein!
 
De achterderailleur die er totnogtoe op stond, kwam van een oude Oxford, en voldeed eigenlijk wel. Maar een nieuwe Sunrace derailleur, gekocht voor amper 9 euro, zorgde voor een mooie retrofit.
 
 
Tenslotte monteerde ik het randonneurstuur dat ik op mijn eerder gebouwde randonneur had staan. Weliswaar in staal ipv alu, maar mooier van vorm, en ook correcter naar de leeftijd van de fiets.
 



 

Den deze staat nu in volle glorie te trappe(le)n tot hij bestegen wordt!
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten